در بیشتر خانهها، طوفانهائى که بین والدین و کودکان صورت مىگیرد، توالى قابل پیشبینى و منظمى ندارند. وقتى کودک کارى را اشتباه انجام مىدهد یا چیزى را اشتباه مىگوید و یکى از والدین با رفتار یا گفتار توهینآمیزى از خود واکنش نشان مىدهد، کودک با گفتار یا رفتارى بدتر، پاسخ مىدهد سپس مادر و یا پدر با تهدیدهاى فریادآمیز یا با تنبیه خودخواهانه با او مقابله مىکند و همینطور این مشاجره که در آن، هر یک هرچه مىخواهد به دیگرى مىگوید، ادامه پیدا مىکند. به یک مثال توجه کنید: )مریم نه سال داشت و با یک فنجان چاى خالى بازى مىکرد.( - مادر: آخر آن را خواهى شکست، تو همیشه چیزها را مىشکنی! - مریم: نه آن را نمىشکنم. درست در همان هنگام، فنجان از دست مریم افتاد و شکست. - مادر: تو را به خدا نگاه کن، آخر تو چقدر احمقی. دختر! تو همهٔ چیزهاى این خانه را دارى یکى یکى مىشکنی. - مریم: پس تو خودت هم احمق ...
ادامه مطلب ...
پنجشنبه 1 مهر 1395 ساعت 15:23